Polityka ochrony dzieci

Polityka Ochrony Dzieci
z dnia 15.08.2024 r.

Preambuła

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez personel Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Każdy członek personelu traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Personel instytucji, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych danej instytucji oraz swoich kompetencji.

Podstawa prawna

Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991r. Nr 120, poz. 526);

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. 1997 Nr 78, poz. 483);

Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tj. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809);

Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1606);

Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (tj. Dz.U. z 2023 r. poz. 1304);

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (tj. Dz.U. z 2024 r. poz. 17);

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610).

Słowniczek pojęć

Instytucją lub Filharmonią jest Polska Filharmonia Bałtycka im. Fryderyka Chopina w Gdańsku.
Przez Dyrektora należy rozumieć Dyrektora Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku.
Personelem lub członkiem personelu jest osoba zatrudniona przez Filharmonię na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, praktykant, stażysta lub wolontariusz.
Pracownikiem zewnętrznym jest pracownik podmiotów świadczących usługi na rzecz Instytucji w zakresie ochrony obiektu, utrzymania czystości, obsługi widza czy realizacji wydarzenia Filharmonii oddelegowany do obsługi obiektu lub wydarzeń Filharmonii.
Podwykonawcą jest podmiot świadczący usługi dla Filharmonii w zakresie ochrony obiektu, utrzymania czystości, obsługi widza, realizacji koncertu na rzecz Filharmonii, zatrudniający pracowników, oddelegowanych do obsługi obiektu lub wydarzeń Filharmonii.
Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.
Opiekunem dziecka na potrzeby niniejszego dokumentu jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic, opiekun prawny lub nauczyciel. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy.
Zgoda rodzica dziecka oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka/opiekunów prawnych.
Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym członka personelu instytucji lub pracownika zewnętrznego lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie.
Osobą odpowiedzialną za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem jest wyznaczony przez Dyrektora Instytucji pracownik, sprawujący nadzór nad realizacją Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem w Instytucji.
Dane osobowe są to wszelkie informacje mające na celu identyfikację dziecka.
Wydarzenie oznacza wszelkiego rodzaju imprezy publiczne, których organizatorem lub współorganizatorem jest Polska Filharmonia Bałtycka w szczególności: koncerty, warsztaty, prelekcje, wystawy.
Organizatorem jest inny niż Instytucja organizator wydarzeń zewnętrznych tj. odbywających się na terenie Filharmonii jednocześnie nie będących jej wydarzeniami.
Przez członka rodziny należy rozumieć osobę spokrewnioną albo osobę niespokrewnioną, pozostającą w faktycznym związku oraz wspólnie zamieszkującą i gospodarującą.

§ 1. Zasady bezpiecznych relacji pomiędzy pracownikami Instytucji, pracownikami zewnętrznymi a dziećmi

Członkowie personelu lub pracownicy zewnętrzni zwracają się do dzieci z szacunkiem, zrozumieniem, a także uważnością na ich potrzeby.
Niedopuszczalne jest stosowanie jakikolwiek form przemocy, krzywdzenia w stosunku do dzieci.
Personel lub pracownicy zewnętrzni respektują zasady równego traktowania dzieci bez względu na ich indywidualne różnice, takie jak: wiek, płeć, wygląd, charakter, pochodzenie, kolor skóry, wyznanie, orientacja seksualna, stan zdrowia, sytuacja rodzinna/materialna, specjalistyczne potrzeby edukacyjne, niepełnosprawność itp.

§ 2. Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci oraz jego przeciwdziałanie

Personel lub pracownik zewnętrzny w miarę możliwości i dołożeniu wszelkich starań monitoruje sytuację i dobrostan dzieci przebywających na terenie Instytucji.
Personel Instytucji lub pracownik zewnętrzny w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na ryzyko oraz symptomy zagrożenia bezpieczeństwa dzieci, a w przypadku ich zidentyfikowania podejmuje niezwłoczne działania mające na celu ochronę dziecka.
W przypadku powzięcia przez członka personelu lub pracownika zewnętrznego podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, lub zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko lub opiekuna dziecka lub pracownika zewnętrznego, członek personelu lub pracownik zewnętrzny ma obowiązek adekwatnego zareagowania (w zależności od przypadku - powiadomienie opiekuna dziecka, Policji), w tym sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji osobie odpowiedzialnej za Politykę Ochrony Dzieci. Notatka może mieć formę pisemną lub mailową.
Interwencja prowadzona jest przez osobę odpowiedzialną za Politykę Ochrony Dzieci tj. specjalistę ds. edukacji (tel. +48 58 323 83 65). Taka osoba odpowiedzialna jest za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu, sporządzenie karty interwencji (załącznik nr 2 do Polityki Ochrony Dzieci), kontakt z opiekunami dziecka.
Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania. Na potrzeby niniejszego dokumentu przyjęto następującą kwalifikację zagrożenia bezpieczeństwa dzieci:
a. popełniono przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem),
b. doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie.

Na potrzeby niniejszego dokumentu wyróżniono procedury interwencji w przypadku podejrzenia działania na szkodę dziecka przez:
a. osoby dorosłe (personel, pracowników zewnętrznych, inne osoby trzecie, opiekunów),
b. inne dziecko.

Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony osoby wyznaczonej do prowadzenia interwencji, wówczas interwencja prowadzona jest przez osobę wyznaczoną zastępczo przez Dyrektora.
7.1 Jeżeli osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci jest nieobecna, wówczas działania opisane w niniejszym rozdziale podejmuje osoba, która dostrzegła krzywdzenie lub do której zgłoszono podejrzenie krzywdzenia.
7.2 Osoba prowadząca interwencję informuje opiekunów o obowiązku zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiednich organów (prokuratura/policja lub sąd rodzinno-opiekuńczy).
7.3 Po poinformowaniu opiekunów zgodnie z punktem poprzedzającym, dyrekcja instytucji lub osoba do tego wyznaczona po uprzednio poinformowaniu o tym fakcie opiekunów dziecka składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich.
7.4 Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach organów wskazanych w punkcie poprzedzającym.
7.5 W przypadku, gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka, osoba wyznaczona przez Dyrektora Instytucji przeprowadza rozmowę z osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu w szczególności jego opiekunami i personelem lub pracownikami zewnętrznymi oraz stara się ustalić przebieg zdarzenia, ale także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka.
7.6 W przypadku, gdy istnieje podejrzenie, że wobec dziecka popełniono przestępstwo, Dyrektor Instytucji lub osoba wyznaczona sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury.
7.7 W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez członka personelu lub pracownika zewnętrznego, wówczas osoba ta zostaje odsunięta od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie tylko z dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy.
7.8 W przypadku gdy członek personelu lub pracownik zewnętrzny dopuścił się wobec dziecka innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci powinna zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchać świadków zdarzenia oraz zawiadomić przełożonego członka personelu/pracownika zewnętrznego podejrzanego o krzywdzenie, aby wysłuchał wyjaśnień tego pracownika. W sytuacji, gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, Dyrektor Instytucji podejmuje działania adekwatne do stopnia przewinienia członka personelu, które są dopuszczane obowiązującymi przepisami prawa. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniona przez instytucję, lecz przez podmiot trzeci, wówczas należy poinformować podwykonawcę o zakazie wstępu tej osoby na teren instytucji.
7.9 Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.
7.10 W przypadku gdy podejrzenie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie.

W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające w instytucji (np. na koncertach edukacyjnych) należy przeprowadzić rozmowę z opiekunami dziecka podejrzewanego o krzywdzenie, a także oddzielnie z opiekunem dziecka skrzywdzonego. Ponadto, należy porozmawiać z innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego.
8.1 W trakcie rozmów należy upewnić się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego dziecka samo nie jest krzywdzone przez opiekunów, innych dorosłych bądź inne dzieci. W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć interwencję także w stosunku do tego dziecka.
8.2 Podczas rozmowy z opiekunem, personel przekazuje informacje o zdarzeniu oraz
o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb oraz o sposobach reakcji na zdarzenie (poinformowanie sądu rodzinnego, poinformowanie szkoły, poinformowanie opiekunów dziecka krzywdzącego).
8.3 Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko w wieku od 13 do 17 lat, a jego zachowanie stanowi czyn karalny, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo sąd rodzinny lub policję poprzez pisemne zawiadomienie.
8.4 Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko powyżej lat 17, a jego zachowanie stanowi przestępstwo, wówczas należy poinformować właściwą miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie.
8.5 W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112 lub 997, 998, 999. Poinformowania służb dokonuje członek personelu lub pracownik zewnętrzny, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu.

§ 3. Ochrona danych osobowych dzieci

Instytucja zapewnia standardy ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci zgodnie
z obowiązującymi przepisami prawa.
Instytucja ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów.
Utrwalanie oraz publikowanie wizerunku dziecka przez członka personelu, utrwalonego
w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo, materiały promocyjno-informacyjne), wymaga pisemnej zgody opiekuna dziecka, chyba że wizerunek dziecka stanowi szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz lub został utrwalony podczas publicznej imprezy odbywającej się na terenie Instytucji.

§ 4. Polityka ochrony

Osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci jest zobowiązana do odbycia specjalistycznego szkolenia z zakresu ochrony praw małoletnich.
Osoba, o której mowa w punkcie poprzedzającym, jest odpowiedzialna za monitorowanie realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki oraz za dokonywanie edycji w treści Polityki po konsultacji z Dyrektorem Instytucji oraz odpowiednimi działami Instytucji. Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej został określony w §2.
Osoba wyznaczona przez Dyrektora Instytucji wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza personelowi nowe brzmienie Polityki.
Personel, podwykonawcy lub pracownicy zewnętrzni są obowiązani do wskazywania wszelkich naruszeń Polityki w Instytucji osobie, o której mowa w §4 ust.1.
Osoba, o której mowa w §4 ust.1 po uzyskaniu wiedzy o naruszeniu Polityki niezwłocznie podejmuje działania wyjaśniające zgłoszone naruszenie, ocenia jego zakres i stopień.
Po dokonaniu działań określonych w ustępie poprzedzającym, w przypadku potwierdzenia naruszenia Polityki zostają podjęte niezwłoczne działania określone w §2 mające na celu usunięcie lub zniwelowanie skutków naruszenia, a w szczególności ochronę dziecka.
Osoba, o której mowa w §4, ust.1 jest zobowiązana do prowadzenia dokumentacji wszelkich incydentów wskazanych w §2.
Osoba, o której mowa w §4 ust.1. jest zobowiązana, aby co najmniej raz na dwa lata dokonywać oceny standardów w celu zapewnienia ich dostosowania do aktualnych potrzeb oraz zgodności
z obowiązującymi przepisami. Wnioski z przeprowadzonej oceny należy pisemnie udokumentować w formie notatki służbowej.
Każdy z członków personelu jest zobowiązany do podpisania oświadczenia (stanowiącego załącznik nr 1) o zapoznaniu się z treścią niniejszej Polityki.

§ 5. Zasady rekrutacji personelu mającego kontakt z dziećmi

Przed nawiązaniem z osobą stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do innej działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi, na Instytucji albo innym organizatorze takiej działalności albo podwykonawcy oraz na osobie, z którą ma być nawiązany stosunek pracy lub która ma być dopuszczona do takiej działalności, ciążą obowiązki określone w ust. 2-8 poniżej.
Instytucja, inny organizator albo podwykonawca, uzyskuje informacje, czy dane osoby, o której mowa w ust. 1, są zamieszczone w:
- Rejestrze z dostępem ograniczonym;
- Rejestrze w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze.
Osoba, o której mowa w ust. 1, przedkłada Instytucji, innemu organizatorowi albo podwykonawcy, informację z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
Osoba, o której mowa w ust. 1, posiadająca obywatelstwo innego państwa niż Rzeczpospolita Polska, ponadto przedkłada Instytucji, innemu organizatorowi albo podwykonawcy, informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi.
Osoba, o której mowa w ust. 1, składa Instytucji, innemu organizatorowi albo podwykonawcy oświadczenie o państwie lub państwach, w których zamieszkiwała w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczpospolita Polska i państwo obywatelstwa (zgodnie z załącznikiem nr 4), oraz jednocześnie przedkłada Instytucji, innemu organizatorowi albo podwykonawcy informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami
z dziećmi.
Jeżeli prawo państwa, o którym mowa w ust. 4 lub 5, nie przewiduje wydawania informacji do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, przedkłada się informację z rejestru karnego tego państwa.
W przypadku gdy prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja, o której mowa w ust. 4-6, nie przewiduje jej sporządzenia lub w danym państwie nie prowadzi się rejestru karnego, osoba, o której mowa w ust. 1, składa Instytucji, innemu organizatorowi albo podwykonawcy oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie była prawomocnie skazana w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściła się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi (zgodnie z załącznikiem nr 5).
Oświadczenia, o których mowa w ust. 5 i 7, składane są pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
Informacje, o których mowa w ust. 2, Instytucja, inny organizator albo podwykonawca utrwala w formie wydruku i załącza do akt osobowych pracownika albo dokumentacji dotyczącej osoby dopuszczonej do działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi. Informacje oraz oświadczenia, o których mowa w ust. 3-7, Instytucja, inny organizator albo podwykonawca załącza do akt osobowych pracownika albo dokumentacji dotyczącej osoby dopuszczonej do takiej działalności.
Wykonanie obowiązków, o których mowa w ust. 2-8, nie jest wymagane przed dopuszczeniem do działalności wskazanej w ust. 1, członka rodziny małoletniego, lub osoby znanej osobiście rodzicowi małoletniego albo przedstawicielowi ustawowemu małoletniego, gdy jest ona wykonywana w stosunku do małoletniego dziecka, którego rodzic albo przedstawiciel ustawowy są dopuszczającymi do działalności.

§ 6. Postanowienia końcowe

Polityka wchodzi w życie z dniem 15 sierpnia 2024 roku.
Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla personelu Instytucji, w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń dla personelu lub poprzez przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną.
Treść polityki po jej ogłoszeniu zostaje niezwłocznie udostępniona na stronie internetowej Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, tak by umożliwić opiekunom zapoznanie się z obowiązującą w instytucji Polityką ochrony dzieci przed krzywdzeniem.
Treść Polityki Ochrony Dzieci po jej ogłoszeniu zostaje niezwłocznie ogłoszona Podwykonawcom, aby mogli oni zapoznać swoich pracowników z jej treścią.
W ciągu 14 dni od ogłoszenia treści Polityki osoba wyznaczona przez Dyrektora Instytucji jest obowiązana do stworzenia wersji zrozumiałej i przystępnej dla dzieci oraz udostępnienia jej w widocznym miejscu w Instytucji.

Pliki do pobrania:

Załącznik nr 1 – Oświadczenie dot. zapoznania się z treścią Polityki Ochrony Dzieci
Załącznik nr 2 – Karta Interwencji
Załącznik nr 3 – Wzór zawiadomienia o podejrzeniu popełnieniu przestępstwa wobec małoletniego
Załącznik nr 4 – Oświadczenie dot. obywatelstwa i miejsca zamieszkania
Załącznik nr 5 – Oświadczenie dot. braku prowadzenia rejestru karnego
Klauzula informacyjna dot. składanych oświadczeń

Kategorie

Informacje